Over Donnie Darko gesproken, hier een flauw testje:




Which Donnie Darko character are you? by Shay

Een tip voor een ieder die Coldplay, Saybia of Travis een warm hart toedraagt: luister eens naar Ocean Rain van Echo And The Bunnymen. Al zowat twintig jaar oud, maar nog steeds onovertroffen. Een van de mooiste albums met prachtige, oprechte gitaarpop, wat mij betreft. Zeker bij liedjes als Silver, het titelnummer en The Killing Moon maakt een gevoel van kippenvel zich van mij meester. En ik geef me daar graag aan over. Wellicht is The Killing Moon wel bekend van Donnie Darko, ook al een tip.

Zo heel af en toe vind ik een band of artiest zo leuk, zo geweldig en zo subliem, dat er een ware persoonlijke hype ontstaat. De obsessie die daar aan gekoppeld gaat, drijft dan menigeen in mijn omgeving tot wanhoop, en reacties als 'jaha, nu weten we het wel' behoren dan opeens tot de orde van de dag. De vorige drie bands waarbij mij dit overkwam, waren Motorpsycho, Godspeed You Black Emperor! en At The Drive-In. Ik heb het gevoel dat het met Aereogramme wel 's dezelfde kant op zou kunnen gaan. Hun nieuwe album, Sleep and Release is prachtig. Sterker, de kippenvelmomenten zijn inmiddels niet meer op één hand te tellen. En dat terwijl ik hun vorige album, A Story In White, niet eens zo geweldig vind. De Schotten spelen binnenkort een aantal keer in Nederland en België. Ik denk dat ik de 27ste maar 's naar Ekko ga.

Tourdata:
wednesday 14 Hasselt, B MOD
thursday 15 Brussels, B AB
friday 16 Rotterdam, NL Waterfront
saturday 17 Den Bosch, NL W2
tuesday 27 Utrecht, NL Ekko
thursday 29 Amsterdam, NL Paradiso
friday 30 Gröningen, NL Vera

Ter download: een mp3 van Wood (van Sleep and Release).

Ansichtkaarten van films. Sinds een tijdje behang ik mijn kamerdeur daarmee (wellicht post ik daar nog wel 's een foto van, ik heb immers vanmiddag weer een nieuwe batterij voor mijn fototoestel gekocht. Een tijdje geleden nam ik ergens een drietal kaarten mee van Lilja 4-ever, Open Hearts (Elsker dig for Evigt) en Ken Park, die inmiddels ook aan mijn deur hangen. De eerste twee films heb ik gezien en zijn meer dan goed bevonden. Ken Park zag ik woensdagmiddag, toen ik in Rotterdam was en een afspraak niet door bleek te gaan. Omdat ik opeens vrije tijd had, besloot ik in een internetcafe op te zoeken wat er in Venster/Lantaren draaide, en zo kwam ik bij Ken Park uit. Ik twijfelde nog even, maar omdat ik nog nooit een film van Larry Clark had gezien, besloot ik toch maar te gaan kijken. De film viel me uiteindelijk niet mee. De verwachtte stortvloed aan tienersex bleef (gelukkig) uit, alhoewel er wel een paar erg expliciete scenes bij zaten. Ik moet zeggen dat de film me nauwelijks greep. Af en toe gingen mijn gedachten uit naar veel betere (vergelijkbare) films als Magnolia, Happiness en Storytelling. Ken Park is vooral een momentopname van het leven van een aantal tieners, wiens ouders eigenlijk nog gekker zijn dan hun kinderen. Meer kon ik er niet van maken, toen ik anderhalf uur na aanvang naar de aftiteling staarde. Heeft iemand enig idee of de andere films van Clark wel echt de moeite waard zijn?

Afgelopen nacht draaide ik weer 's dixo op Catena. Het ging erg lekker. Uiteindelijk lag ik pas om 7 uur 's ochtends, na ruim 7 uur nonstop gedraaid te hebben, in bed. Meer heb ik er eigenlijk niet over te melden, behalve dat Controllerboy en breun er ook bij waren.

Op mijn vorige log had ik het eens over het Haldern Pop Festival gehad. Vandaag kreeg ik een reactie op een bericht dat al bijna een jaar oud is. En aangezien het Haldern Pop wel een leuk festival is, post ik de reactie ook maar hieronder (beetje reclame maken). Zal het wel wat inkorten, want het hele bericht is een beetje te lang om te posten. Dit jaar kan ik trouwens ook al niet. Dan maar volgend jaar!

Haldern 2003
Newsletter of April 25th 2003

20 years Haldern-Pop: The circle closes, if the direction is correct.

Some words about our philosophy:
Haldern in search of the new superstar... Or, what is the use of cloned shit without any passion? Nothing. When one wants a Best Of, one has already surrendered on one’s own phantasy. Columbus would still curve around Corsica. Or in other words: The mass of simultaneous „super events“ has to stimulate our inventive capacities, as while the superstars keep on debating the anonymity of the colossal, their economic appendixes, the managers, have long since featherd their nests.

One should not discuss the sensuality of good music with one’s tax consultant, otherwise caculations will dictate over being or not being. We in Haldern prefer to decide intuitive and rely on flowers previously undiscoverd, to make them a bouquet of surprises. On the one hand we love the old lady in her little cornershop but on the other hand we prefer to buy our milk in the supermarket.

So we break up this local circle for our personal benefit and open a door to mental schizophrenia.
We instead stay moderate, modest an to the point, otherwise we’d go astray.

Latest confirmations:
mindful of the explanation made above we have the pleasure to announce the following artists to play haldern 2003:

THE SENSATION!

Patti Smith (only German concert in 2003!)
We are extraordinarily happy that this icon of post-war musical history found the time to play Haldern. Patti Smith stands for so many different aspects between music, literature and performings arts. She finds herself spun into such a ramified system of referencies, also historically, that we only can refer to the links below – to keep it brief:

www.pattismithland.com

Aqualung (GB) For Matt Hales it took quite a wile before he finally broke through with a song for a New Beetle-ad: „The strange an the beautiful“.

Ed Harcourt (GB) This young lad from Brighton has the voice of Tom Waits, Mercury Rev’s producer and in „Here Be Monsters“ he invoces a bunch of ghosts that we never want to get red of again. A rollercoaster-ride between lovesong and greasy Rock’n’Roll. Learn more on www.edharcourt.com

The Raveonettes (DK)
This handsome danish twosome sounds as good as it looks: Three decades of poip history are looted without restraint and served with good-humored mono-appeal. Their gig at NYC’s punk-mekka CBGB’s got them a lot of attention. Read more on: www.theraveonettes.com or www.haldern-pop.de

Xploding Plastix (N)
these two guys hailing from Bergen, i guess, can’t deny a certain congeniality with their Belgian colleagues from 2manyDJs. Except that first metioned drag their dancable craziness from the hard-disks of their laptops. They blend wild rare grooves, sexy percussion and horny-ass latin-elements in their DJ-sets and kidnapp you into a dance-crazy world where everything goes.
www.xplodingplastix.no resp. http://folk.uio.no/jenspn/check/index.htm

Administrative news:
Tickets will go for 40,- €, containing 5,-€ for camping and parking, plus presales-fee.

Zondag zag ik met een paar mensen op Catena de Japanse film Eureka. Althans, de eerste twee uur ervan (de film duurt 210 minuten). Ik voelde me al niet lekker en had meer aandacht voor mijn onwillige maag dan voor de film. Ik besloot dus de rest van de film te zien op een moment waarop ik wel mijn volle aandacht bij de film kon houden, want dat verdiende Eureka wel. Eureka was namelijk tot op dat moment een prachtige film.

Na afloop van de film heb ik nog wel de extra's op de DVD bekeken. Het viel me op dat de regisseur, Shinji Aoyama, veel luisterde naar Sonic Youth's Daydream Nation en Jim O'Rourke's Eureka. De film is ook vast vernoemd naar de laatste LP (of het gelijknamige nummer dat er opstaat), alhoewel dat niet expliciet vermeld werd. Daydream Nation is één van mijn favoriete albums allertijden, maar muziek van O'Rourke heb ik nog nooit gehoord. Ik ken de naam wel, maar misschien moet ik nu ook maar 's naar zijn werk gaan luisteren. Dat album Eureka is dan vast een mooi instap. Het krijgt een hele hoge rating bij AllMusic, dus dat belooft veel goeds.

Vroeger las ik regelmatig Vara's Hittekst op teletekst. Ik was ook best wel een teletekstjunk. Sinds ik 'online' ben gegaan, is dat steeds minder geworden. Maar Hittekst lees ik nog steeds wel, zo nu en dan. Vooral voor het slapen gaan. En ik haal er ook nog steeds wel nieuwtjes vandaan, alhoewel internet toch wel mijn belangrijkste informatiebron is geworden. Gisteren twee opvallende berichten op Hittekst gelezen:

Ten eerste het bericht dat Coldplay tijdens een concert een nummer van Blur heeft gecoverd. Niet zomaar een nummer, maar het nummer Sweet Song van Think Tank, Blur's nieuwe album dat over een aantal weken uitkomt. Opvallend, want dit nummer is nog niet eens uitgebracht en Blur heeft het zelf nog niet eens live uitgevoerd. Damon Albarn cs. waren dan ook niet echt te spreken over Coldplay's actie.

Daarnaast viel ook het bericht te lezen dat Leidsekade Live er volgend jaar mee op houdt. Leidsekade Live, gepresenteerd door Mark Stakenburg, is een wekelijks programma van 3FM waarin livemuziek centraal staat. Vooral een jaar of 5 geleden nam ik nog wel 's wat op. Zo heb ik Eels, jarenlang één van mijn grote favorieten, vooral door Leidsekade Live ontdekt. Eind 1996 speelde Eels namelijk in Paradiso (of de Melkweg) en omdat ik Novocaine For The Soul al kende en goed had bevonden, nam ik dat op. Ik luisterde het teepje naderhand best veel. Vooral Susan's House en de omgebouwde versie van Prince' If I Was Your Girlfriend (compleet met feedback en meer) maakten indruk. Niet lang daarna kocht ik Beautiful Freak en was een nieuwe favoriete band geboren. Nog even en er gaat weer een interessant radioprogramma verloren. De reden: "bezuinigingsmaatregelen van de overheid". Jammer.

Afgelopen zaterdag werd ik door Controllerboy ook gewezen op het Hurricane Festival in Hamburg. Een driedaags festival, een stuk goedkoper dan Werchter en ook nog eens een uitstekende programmering.

In de categorie 'Moet Ik Live Gezien Hebben Voordat Ik Dood Ga':
-Bjork

In de categorie 'Nog Nooit Gezien, Zou Wel Erg Leuk Zijn':
-Supergrass, Massive Attack, Underworld

In de categorie 'Heb Ik Al Gezien, Maar Hoe Vaker Hoe Beter (Wellicht')':
-Asian Dub Foundation, Console, Grandaddy, Sigur Ros, Radiohead,

In de categorie 'Bands Die Ik Nauwelijks Ken, Maar Die Wellicht Interessant Zijn'
-Ikara Colt, Datsuns

Misschien moet ik Werchter maar uit mijn hoofd beginnen te zetten.

Afgelopen zaterdag gingen mijn gedachten heel even uit naar de optredens van The Beatles. En dan vooral aan schreeuwende meiden die de muziek weten te overstemmenr. Afgelopen zaterdag stond ik namelijk vooraan bij het optreden van Das Pop in het Leidse LVC, tussen een aantal dolenthousiaste meiden (waaronder het zusje van Niels/Controllerboy) die al schreeuwend lieten weten de leuke danspasjes van de zanger wel te kunnen waarderen. Ikzelf was niet direct onder de indruk van Das Pop, maar het mij omringende enthousiasme werkte blijkbaar aanstekelijk en uiteindelijk zong ik dan ook mee met The Love Program en afsluiter Abacadabra (cover van The Steve Miller Band). Aan schreeuwen heb ik me maar niet gewaagd. Met name de nummers van het nieuwe album vond ik erg tof. En zowiezo de wat stevigere nummers. Misschien moet ik toch maar 's naar dat nieuwe album gaan luisteren. Eenmaal buiten werden we nog even geinterviewd door mensen van CuttingEdge. Wellicht staat daar binnenkort iets van online.

Ik heb ook maar 's een Nedstat tellertje genomen. Het ding staat ergens links op deze site (scroll maar een stuk naar beneden). Ik heb me geregistreerd in de categorie weblogs. Nu kun je op de site van webstat ook zien welke weblogs (met een Nedstat teller) het best bezocht worden. Gek genoeg heb ik nog nooit van het best bezochte weblog (gemiddeld zo'n 15000 bezoekers per dag) gehoord. Dat is namelijk Totally Flabbergasted. Linken was natuurlijk nergens voor nodig, want jullie komen er vast al elke dag.

Ik ontdek zojuist deze site van Werchter. Een stuk mooier, beter en overzichtelijker dan de officiele website die met behulp van Flash in elkaar gezet is. Ik heb wel zin in Werchter! Ik wil vooral Bjork graag zien, omdat ik haar nu al jaren volg, maar nog steeds niet gezien heb. En omdat ze de mooiste zangeres op aarde is, maar dat terzijde.

Vandaag luister ik naar de Kinky 101, het Kink FM-equivalent van de Top 100 Allertijden. Een heel fijne lijst, met veel oude favorieten. Tegenwoordig luister ik eigenlijk nooit meer KinkFM, maar voor de Kinky 101 maak ik graag een uitzondering. Ik had dit jaar zelfs een lijstje ingestuurd (de lijst wordt samengesteld door het publiek). Ik had niet zo zeer mijn favoriete nummers genoemd, maar meer nummers die ik heel erg goed vind, en waarvan ik het idee had dat ze de lijst wel zouden moeten kunnen halen. En de meeste nummers hebben ook daadwerkelijke de lijst gehaald. Hieronder mijn lijstje, met achter het nummer tussen haakjes de positie in de lijst zoals die op dit moment te horen is op KinkFM.


0 Nine Inch Nails - Closer (nieuw binnen op 71!)
1 Radiohead - Lucky (niet in de lijst, wel andere nummer van Radiohead op 6, 7, 20, 26, 32 en 41)
2 Mad Season - Wake Up (van 88 naar 21!)
3 Tricky - Black Steel (niet in de lijst)
4 Sonic Youth - Teenage Riot (niet in de lijst)
5 The Posies - Please Return It (niet in de lijst)
6 Pennywise - Bro Hymn (86)
7 Rage Against The Machine - Bullet In The Head (niet in de lijst, Killing In The Name Of staat wel op 2)
8 Depeche Mode - Enjoy The Silence (van 40 naar 10!)
9 The Smashing Pumpkins - Bullet With Butterfly Wings (49)

Buiten schijnt de zon, maar ik zit binnen (wel met de deur en het raam open) lekker verzamelCD'tjes te branden voor een paar mensen die ik ooit 's zo'n ding heb toegezegd. Altijd leuk om zo weer 's wat muziek terug te horen waar je al in geen tijden meer geluisterd heb. Zo net Beck's Midnite Vultures. Eigenlijk een fantastische plaat, nu ik hem zo terughoor. Ik luister nauwelijks nog naar Odelay (wat ik eigenlijk zijn beste plaat vind), en ben nu zelfs geneigd te zeggen dat Midnite Vultures wellicht zijn beste plaat is. Het past eigenlijk prima tussen al die electroclash die tegenwoordig zo populair is. Maar het is stiekem nog wat lekkerder.

Zometeen toch maar even de stad in om een nieuw batterij voor mijn fototoestel te kopen.

Even wat willekeurige opmerkingen:

Ik luister nu naar de mp3tjes op de website van Kopna Kopna. Een band die volgens mij eens hoge ogen gooide bij de Grote Prijs van Zuid-Holland/Nederland (doorhalen wat niet van toepassing is, ik ben te lui om het goede antwoorden op te zoeken). Ik meen dat ik met twee bandleden op de middelbare school heb gezeten. Het klinkt bijzonder leuk. Funky popmuziek, maar dan met een scherp randje. De vergelijking met Zita Swoon ligt op de loer, maar mijn gedachten gaan ook uit naar Beck's Midnite Vultures. Hoe dan ook, leuke liedjes. Wat mij betreft komt Kopna Kopna snel met een album!

Out Of Time, de nieuwe single van Blur, viel me in eerste instantie erg tegen. Mijn interesse in hun nieuwe album was al tanende, maar langzaam maar zeker ga ik het toch wel een mooi liedje vinden. Ik hoop wel dat de rest van Think Tank wat meer pit heeft.

Afgelopen maandag kocht ik voor 45 eurocent (!) het album Righteous van Dag. Dag is die band die met Our Love Would Be Much Better If I Gave A Damn About You en Lovely Jane twee kneiters van radiohits scoorde bij Shock Radio en later Kink Fm. Righteous is het album met Lovely Jane, en past perfect bij dit weer: vrolijke, funky rock, een beetje loom. Heerlijk voor op het balkon. Verder gekocht: Everything I Long For van Hayden, I Ought To Give You A Shot In The Head For Making Me Live In This Dump (oid) van Shiravee (Google geeft maar 5 hits als je zoekt op Shiravee, is dit dan een echt obscure band?), Zal de hemel van Boots en ook nog een single van Subersub. En dat allemaal voor nog geen 15 euro bij Correct in Rotterdam.

Afgelopen zaterdag was ik in het LVC, waar Caesar speelde. Aldaar had ik mijn eerste ontmoeting met enkele leden van de Caesar Mailinglist, waar ik nu alweer een jaar of 3, 4 bij zit. Het voorprogramma was Alamo Race Track, een andere band uit de Excelsior-stal (alhoewel ze op de website van Excelsior niet tussen de recording artists staan). Het volume stond hard en deed een beetje pijn aan mijn oren. De band speelde zeker niet slecht, maar helemaal mijn ding was het niet. Het laatste nummer was wel opvallend met een in Duits (?) gezongen intro en veel gehandklap. Verder moet ik toegeven dat het optreden van Alamo Race Track volledig aan mij voorbij ging en er derhalve weinig is blijven hangen. Hoe anders was dat met Caesar! Alhoewel het voorlaatste album Leaving Sparks (gruwelijk onderschat naar mijn mening) nauwelijks aan bod kwam, werd de zaal langzaam maar platgespeeld. Waar dansende mensen bij het vorige optreden van Caesar in het LVC een zeldzaamheid waren, veranderde ditmaal de voorste rijen in het publiek bij vlagen in een moshende massa. Het optreden ging van goed naar beter en eindigde fantastisch. Ik meen dat het mijn zesde keer Caesar was, maar van de keren dat ik ze gezien heb, was dit misschien wel het beste optreden! Hoogtepunten waren toch wel Visions Of Mars, My Loss, CIA en School, een Nirvana-cover waarbij Sem een goede Kurt Cobain-imitatie ten gehore bracht.

You are the little prince.


Saint Exupery's 'The Little Prince' Quiz.
brought to you by Quizilla

Ik heb dat boekje geloof ik gelezen toen ik 14 was (wel in het Frans!). Het wordt hoog tijd dat ik dat nog eens doe.[via Mijn Kop Thee]

Ik lees zojuist dat Juliette Binoche in de nieuwe film van één van mijn favoriete regisseurs, Michael Haneke, gaat spelen. Goed nieuws. Zij speelde al in Code Inconnu, ondertussen de enige film van Haneke die ik nog niet gezien heb. Ik ben benieuwd.

Weer wat geleerd
Tussen Den Haag Mariahoeve en De Vink reed de trein zojuist uiterst langzaam. Ik denk dat ik het fietsend bij had kunnen houden. Volgens de machinist waren er jongeren bezig rotzooi op het spoor te gooien, en werd dientengevolgde de kilometrering aangepast. Kilometrering? Ik wist ook niet wat ik hoorde. Van Dale kent het woord ook niet, maar via Google kwam ik op deze site terecht, waaruit blijkt dat kilometrering niet helemaal een onbestaand woord (in de Nederlandse taal althans) is.

Gisteren gekocht:

* The Cooper Temple Clause - See This Through And Leave. Doet denken aan Feeder, Space, ...and You Will Know Us By The Trail Of Dead, Muse en - zelfs - The Smashing Pumpkins, maar is bij vlagen nog een stuk energieker dan genoemde namen. Wauw. Wat een grandioze plaat, zeg. Originele nummers, goedgebruikte samples (luister maar naar Who Needs Enemies met de bekende Isaac Hayes sample, die ook al eens door Hoover(phonic) werd gebruikt) en wat dies al niet meer zij. Getuige de teksten trouwens ook een geschikt album voor diegenen de boos zijn op een oudgeliefde, getuige teksten als "and we kiss/ and we writhe and this/ is everything i miss with you/ and no matter how hard you try/ with each and every lie/ you'll never scream my name/ she can scream my name" (uit Did You Miss Me?).

Uit de serie Jazz in Paris en in het kader van de muzikale verbreding:
*Django Reinhardt - Swing 39
*Dizzy Gillespie & His Operatic Strings Orchestra

Nog meer muzikale verbreding:
*The World of Klezmer: een dubbelCD met allemaal vrolijke klezmermuziekjes.

Uit de 3voor12 nieuwsbrief:

Woensdagavond mocht het Amsterdamse Caesar van zich laten horen in het RTL 4-programma Barend en Van Dorp. En dat deden ze. In plaats van het radiovriendelijke I Know I knalde het trashy C.I.A. van het podium. “We willen de mensen liever verrassen.”

[...]

“Er was ons van tevoren te kennen gegeven dat alleen I Know I een optie was. Dus we hebben het van tevoren niet overlegd en optimaal gebruik gemaakt van de mogelijkheden van live- televisie. In die zin dat er achteraf niets weg te monteren valt”, aldus Roald van Oosten van Caesar. En dus speelde de band gisteren in Barend en Van Dorp in plaats van de afgesproken singel I Know I het aanzienlijk lawaaierigere C.I.A.

Drumster Marit/Claire op het Caesar-weblog: "Noem het recalcitrant, puberaal of asociaal, ik noem het rock 'n roll of punk. We zijn tenslotte een bandje en ik persoonlijk kan ik het altijd erg waarderen als er eens een keertje NIET gedaan wordt wat in de lijn der verwachting ligt. Een beetje knuppel in een hoenderhok en een beetje peper in een reet. 't Is niet voor niets live televisie"

Toch wel een band naar mijn hart, dat Caesar. Ik heb het jammergenoeg gemist, maar het toeval wil dat de DJ in de Melkweg voor het optreden ook al Caesar's CIA draaide. Hulde! Ik heb vanmiddag maar een kaartje gekocht voor hun optreden in het LVC morgenavond. Heb er zin in!

Had ik het zojuist al even over Mogwai, nu zie ik op hun site dat er binnenkort een nieuw album uitkomt van deze Schotten. Het ding gaat Happy Songs For Happy People heten, en het is te hopen dat de muziek geïnspireerder klinkt dan de titel. Hij gaat in ieder geval bijna 42 minuten duren; gelukkig wat langer dan Rock: Action dat nauwelijks een half uur klokte. Overigens kocht ik pas onlangs Young Team, hun prachtige debuut. Nu nog Ten Rapic kopen en ik heb alle belangrijke releases van Mogwai wel zo'n beetje in mijn kast staan. Het viel me trouwens op dat de bandleden van Mogwai maar een paar jaar ouder zijn dan mij. Ze waren pas 20/21 toen ze Young Team uitbrachten. Wauw!

"it's in the way that she poses,
it's in the things that she puts in my hair" [Obstacle 1 - Interpol]

Gisteren was ik bij Interpol in de Melkweg. Het voorprogramma was British Sea Power. British Sea Power had het podium versierd met takken, beestjes en de bandleden zelf liepen er ook niet in hun dagelijkse kloffie bij (althans, dat hoop ik voor ze). De muziek deed me weinig tot niets. Liedjes waren nauwelijks pakkend, en al helemaal niet samenhangend. Na een nummer of drie probeerde ik op de setlist te kijken om er achter te komen hoeveel ze nog zouden spelen. Ik kon het net niet zien, maar het meisje voor mij wist me te vertellen dat ze wel acht nummers gingen spelen. Aan haar houding te zien (ze stond met haar rug naar podium; door een box niet zichtbaar voor de band) vond ze de band nog minder leuk dan ik. Ik probeerde er nog wat van te maken, maar het laatste nummer, dat blijkbaar voor episch moest doorgaan, deed me verlangen naar Mogwai, die over een maand en nog wat dagen Amsterdam aandoen.

Interpol was wel goed. In het begin was het geluid (met name de zang) niet optimaal, maar het songmateriaal is zo verschrikkelijk sterk dat ik me daar nauwelijks aan kon storen. Toen de band zelf steeds losser werd, leek het optreden naar een hoger niveau getild te worden. Intussen was naast me een Engelstalige jongen dronken heen en weer aan het springen alsof we hier bij The Prodigy stonden. Het is dat hij zo af en toe een songtitel uit schreeuwde richting de band - zij het behoorlijk onverstaanbaar - anders zou ik hebben gedacht dat hij verdwaald was. Normalitair leiden dit soort figuren me maar af van de muziek, maar dat viel deze keer erg mee - gelukkig. Uiteindelijk vond ik het optreden wel goed, maar het voegt weinig toe aan het album. Tot die conclusie was ik de vorige keer (Paradiso, bovenzaaltje, vorig jaar ergens) ook al gekomen, dus ik denk dat ik een derde keer Interpol live voorlopig maar aan me voorbij laat gaan.

BTW: mocht het mensen zijn opgevallen dat er twee meisjes op het balkon mijn naam riepen (ik kon het op de tweede rij horen): dat was voor mij bedoeld. ;-)

Het is dat ik het toevallig tussen de nieuwe releases bij Allmusic zag staan, anders had ik het niet eens geweten: ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead heeft een EP uitgebracht met 5 nieuwe tracks. Hij heet The Secret Of Elena's Tomb en ik heb hem nu opstaan. Het klinkt weer behoorlijk goed, maar het is wel een stukje rustiger dan het vorige werk. Als je de storm van Source Tags & Codes overleeft heb, kun je dit dus ook wel aan. Opener Mach Schau is behoorlijk stevig, en doet in het intro denken aan Sonic Youth's Teenage Riot. Verder heeft het nummer een soortgelijke structuur als It Was There That I Saw You, de opener van Source Tags: een begin dat er meteen inhakt, een rustig middenstuk om vervolgens weer op volle kracht af te sluiten. De rest van de EP rockt bij tijd en wijlen ook best, maar zeker in een gevoelig liedje als Counting Off The Days is het de rust die overheerst. De EP kent verder genoeg hypnotiserende gitaarlijnen, spannende en melancholische momenten om me benieuwd te maken naar een volgend album. Opvallend is ook het beatje in Intelligence, mijn favoriete nummer van The Secret Of Elena's Tomb.

Nog meer anti-oorlogsbla: na Godspeed You Black Emperor! worden ook de sporen Michael Franti en zijn band Spearhead nagetrokken: ze worden in de gaten gehouden door de FBI. Spearhead nam verder ook een nummer op over/tegen de oorlog. Bomb The World, heet het. Je kunt het hier downloaden (moet je wel even een e-mailadres achterlaten). [via Mirella]

Anti-OorlogsMP3's vind je op Protest Records met mp3's van o.a. Gary Lucas, CatPower, Sonic Youth (een oudje: "Youth Against Fascism"), Mike Watt & Thurston Moore, Mudhoney, Beastie Boys en Chumbawamba ("Jacob's Ladder (not in my name)").

Jamai op Roskilde.

[quote]
The youth has the future : JAMAI

For months, Roskilde Festival's booking group has been researching bands for this summers' festival. As always, the bookers are working hard. They explore the music scene everywhere in the world to ensure that the music programme at Roskilde Festival is up to date and of high quality each year. This takes up a lot of time, but several exciting contracts have now been confirmed. Thus, Roskilde Festival can, once again, announce the most well-known and exciting artist from Holland : JAMAI. He's 16 years old and the absolute winner of the popular television contest Idols. This will be an highly unique concert, since it's only his first appearance at a festival ever.

So get ready for JAMAI.
[unquote]

Jamai op Roskilde, het moet niet veel gekker worden. Ik ben van plan naar Werchter te gaan, maar hoop dat ie daar wegblijft.