Joel deed me gisterenavond een beetje aan Alex denken...

Vanavond mogen ervaren en voorlopig nog nasmeulend op het netvlies: Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Het ingenieuze scenario is van de hand van Charlie Kaufman, die ook de scenarios schreef voor Adaptation en Being John Malkovich. Deze film is wat mij betreft nog beter dan die twee, vooral omdat de film emotioneler is, nog meer een hart heeft en daarom meer dan 'leuk bedacht' is. Het gegeven van de film is eenvoudig: de relatie van Joel (Jim Carrey) en Clementine (Kate Winslet) loopt op de klippen en Clementine besluit haar herinneringen aan Joel te laten wissen, waarop Joel als reactie hetzelfde doet. Joel besluit Clementine echter weer voor zich te winnen: naarmate zijn herinneringen aan haar verdwijnen, besluit hij het proces tegen te werken. Het wordt echter allemaal wel wat lastiger in beeld gebracht: enkele subplots en de herinneringen en echte belevingswereld van Joel wisselen elkaar af. Uiteindelijk blijtk dat het wellicht nooit zal werken tussen Joel en Clementine, maar dat ze elkaar wederom vinden en besluiten het weer te proberen met elkaar, ondanks het besef dat het vast weer fout af zal lopen, kan ik alleen maar toejuichen. "Better to have loved and lost, than to have never loved at all."

Eternal Sunshine of the Spotless Mind is wat mij betreft een erg grote aanrader. Het scenario is om van te watertanden, de film zet je aan het denken en houdt je scherp en bovenal wordt de liefde tussen Joel en Clementine (wat ziet ze er knap uit!) adembenemend mooi in beeld gebracht. In dat opzicht deed de film (zeker de eerste tien minuten) me ook wel wat aan Lost in Translation denken.

Voor de mensen die RSS- of Atom-feeds een warm hart toe dragen:

http://spaceshanty.blogspot.com/atom.xml

Ik zoek later nog wel 's uit hoe een en ander precies werkt.

Ik ben bestuurder-af! Het was een bijzonder jaar, maar op een gegeven moment mocht er ook wel 's een eind aan komen. Maandag ga ik weer hard studeren, tot die tijd slaap ik veel en doe ik leuke dingen. Ik ben al flink bezig met het vergaren van nieuwe muziek. Het begon vrijwel direct na mijn decharge, toen mijn opvolger me het debuut van The Music cadeau gaf. Op de een of andere manier ademt hun muziek heel erg de sfeer van The Stone Roses uit en bovendien kan ik nu zoveel luisteren naar het pompeuze Float als ik maar wil. De volgende dag lag er een leuk en het thema ten spijt gelukkig niet al te droevig verzamelCD'tje van Mulan op de deurmat en kocht ik de eersteling van britpoplegende Elastica. Elastica trok ooit mijn aandacht door de stekelige single Waking Up (naar later bleek gebaseerd op een gejat riffje van The Stranglers) en de charmante verschijning van Justine Frischmann, wijlen de ex van Damon Albarn en Brett Anderson. Het debuutalbum complementeert zo'n beetje mijn britpopverzameling wat betreft het magische britpopjaar 1995. Al evenveel mijn aandacht trekken doet het Deense Under Byen, een Deense band die aankomende tijd door Nederland tourt en prima in het rijtje Sigur Rós, Mùm en Björk valt te scharen. Helemaal mijn ding dus! Hun plaat - al twee jaar oud, overigens - valt hier te beluisteren.

Seedling, één van de meest sympathieke Nederlandse gitaarbandjes van de laatste jaren, houdt er mee op. Alhoewel ik ze wel meer dan eens heb live gezien, ligt hun optreden op Lowlands 2001 me het best in het geheugen. Ik was er met de juiste mensen (vriendin + goede vrienden) en het Amsterdamse viertal was een van de eerste bands van die dag. Afgezien van hun algehele enthousiasme stolen ze mijn hart vooral door de cover van Violent Femmes' Add It Up (Day after day).

Het lijkt erop dat ze nog maar een handjevol optredens doen, waarvan 20 oktober in Paradiso de op twee na laatste is. Als ik Susanne nog 's tekeer wil zien gaan op haar viool, moet ik dat maar in mijn agenda zetten.

Buiten waait het zachtjes, af en toe regent het (hard). Ideaal wandelweer dus. Zeker met fijne postrock op de discman, zodat de zweverige geluidsfragmenten zich nauw verweven met het ruisen van de wind, onderwijl denkend aan de mooie gebeurtenissen die op me af zouden kunnen komen . Of beter nog, zonder muziek, maar samen met dat ene meisje en dan een goed gesprek hebben, de barre weersomstandigheden heldhaftig trotserend. En na afloop warme chocola met slagroom. Overmorgen maar 's een mooie boswandeling maken. Hopelijk wil zij ook mee...

Ik blaas dit log wel weer wat nieuw leven in als ik bestuur-af ben bij Catena. Nog drie weekjes en dan is het de dag na de wisselingsALV... Ik ben benieuwd in hoeverre het me lukt me weer vol op mijn studie te storten. Ik ga me sowieso meer bezig houden met het bezoeken van films en concerten ed.