"I'm losing my edge.
To all the kids in Tokyo and Berlin.
I'm losing my edge to the art-school Brooklynites in little jackets and borrowed nostalgia for the unremembered eighties."

Dat waren de woorden waarmee James Murphy van LCD Soundsystem me enthousiast maakte voor zijn bandje. Nu is er dan ook een album uit van dat bandje. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar - hoewel het best een fijn plaatje is - niet heel veel naar ga luisteren. Afgezien van On Repeat en Tribulations heeft het het allemaal net niet. De ballad "Never As Tired As When I'm Waking Up" (die titel slaat op mij!) is goed, maar het zou me niets verbazen als ooit uitkomt dat dit een Rolling Stones-restje is dat Mick Jagger nog op zijn plank had liggen. Andere nummers halen het gewoon niet bij de briljante singles Losing My Edge en Yeah, die vooral via internet bekend werden (want nooit in Nederland uitgebracht). Het fijne van dit album is dan ook vooral dat ie nog geen 15 euro kost en je er een extra CD met al die geweldige nummers bij krijgt. Het album nemen we verder maar voor lief.