Korsakoff. Nooit was ik er geweest, alhoewel ik best wel 's ben meegevraagd door vrienden en bekenden. Het was immers een leuke plek om uit te gaan. Leuke "undergroundmuziek", dat schijnen ze daar te draaien. Vrijdagavond was ik er voor het eerst. En eigenlijk viel het me allemaal wel mee. Ik had gehoord dat er meerdere verdiepingen waren, en was er derhalve vanuit gegaan dat het wel een groot pand zou zijn, met op elke verdieping een zompende dansvloer. Dat was niet helemaal het geval. Na onze jassen bij de garderobe te hebben achtergelaten, namen we plaats achter de bar op de eerste verdieping. Daarachter stond een ruige stevige barman, vol met vervaarlijk uitziende tattoos en een meisje/vrouw dat/die vast en zeker de helft minder woog. De muziek stond hard en klonk in mijn oren als slechte grunge-achtige hardrock (type Mudhoney). A. vond het eerder nepmetal, en toen niet snel daarna Metallica werd gedraaid, kon ik haar niet meer dan gelijk geven.

Wat later besloten we het donkere hol te verlaten, en richting de dansvloer - een etage lager - te gaan. Uitbundig opgemaakte goths maakten de dansvloer onveilig op de klanken van muziek die me deed denken aan Apoptygma Berzerk. Ik vond het wel mooi om te zien, maar na een kwartier of wat hoopte ik toch op wat andere muziek. De DJ gooide op een gegeven moment het roer radicaal om met Tatu, Basement Jaxx, DJ Shadow en Nada Surf. Dat deed me eraan herinneringen dat ik hoognodig een kaartje moet kopen voor het concert dat Nada Surf woensdag in Tivoli geeft. Niet snel daarna maakte de toegankelijke muziek plaats voor heftige metal. Leuk, maar niet voor ons. Dan beviel de OCCII me beter als alternatieve Amsterdamse uitgaansgelegenheid. We besloten dat we de laatste trein gingen halen, zodat we geen treinkaartjes zouden hoeven te kopen.