Gisteren viel de soundtrack van Morvern Callar, een prachtige film (gezien op het IFFR) met Samantha Morton, door de brievenbus. De combinatie van hedendaagse 'IDM' (Aphex Twin, Boards of Canada, Stereolab) en zeventiger jaren kraut rock (twee nummers van Can en twee nummers van Holger Czukay) werkt wonderbaarlijk goed. Het meest bijzondere liedje is wat mij betreft Some Velvet Morning van Lee Hazlewood en Nancy Sinatra. Het geheel is verder uiterst sfeervol en best melancholisch. Misschien wel de ultieme plaat om te draaien als je net een nacht bent uitgegaan, maar de slaap niet kunt vatten.