Elsker dig for Evigt

Gisteren met A. naar Elsker dig for Evigt geweest. Ik was me er niet echt van bewust dat het om een Deense Dogma-film ging, vooral ook omdat hij overal aangekondigd stond als Open Hearts. Toen de film en het dogma-embleem in beeld kwam, hoopte ik al snel op een goede film. De andere Dogma films die ik gezien heb (alleen Festen, Idioterne en Mifunes Sidste Sang) vond ik zonder uitzondering erg mooi. Vreemd was wel dat al in de eerste scène van Elsker al meteen twee regels van het Dogma Manifest werden overtreden: het gebruik van scoring en kleurfilters. Zeker niet storend overigens, maar wel opvallend.

Elsker dig for Evigt gaat over Joachim en Cecilie, een jongen en meisje van een jaar of 23. Ze zijn gelukkig met elkaar en gaan trouwen. Al snel in de film wordt hij voor haar ogen geschept door een auto, en raakt hij verlamd vanaf zijn nek. Het toeval wil dat de Niels, de man van de bestuurster (Marie, gespeeld door Paprika Steen die ook een rol in Festen had) van de auto in het ziekenhuis werkt waar Joachim verzorgd wordt. Hij troost haar, temeer omdat zijn vrouw met een schuldgevoel zit. Langzaam maar zeker wordt Niels verliefd op Cecilie, waarop zij een relatie met elkaar beginnen. Door toedoen van Niels' dochter Stine ontvouwt zijn dilemma zich al snel: zal hij kiezen voor zijn gezin, of toch voor Cecilie? De situatie wordt er niet makkelijker op wanneer Joachim ondanks zijn uitzichtloze situatie weer interesse toont voor Cecilie, na een tijd alleen te hebben willen zijn. Het einde van de film maakt niet duidelijk welke keuze Niels maakt, maar omdat iedereen op een gegeven moment vrede lijkt te hebben met welke situatie dan ook, lijkt het erop dat elke keuze een positieve uitkomst zal hebben.

Wel fijn om weer 's een film over herkenbare mensen met echte emoties en echte tranen te zien. Misschien moet ik toch maar 's uitzoeken wat de plaatselijke videotheken nog meer hebben aan Dogma(-achtige) films.