Monster's Ball Gisterenavond Monster's Ball gezien. In eerste instantie had ik hem links laten liggen, omdat het me een niet al te bijzondere film leek, maar omdat ik steeds meer aanwijzingen kreeg dat ie toch wel de moeite waard moest zijn, heb ik me er maar aan gewaagd. En hij was inderdaad de moeite waard. Een betere Hollywood-film, zeg maar. Het draaide allemaal om Hank (Billy Bob Thornton) die werkt op Death Row, waar Lawrence ter dood gebracht wordt. Wanneer hij later bij toeval in contact raakt met de donkere Leticia, Lawrence's vrouw, wordt hij zachtjes aan verliefd op haar, ondanks zijn ingebakken vooroordelen tegen zwarten.


Alhoewel ik me prima vermaakt heb met Monster's Ball, vond ik het soms wel storend dat er wel erg veel in het midden wordt gelaten. Een film mag best meer vragen oproepen dan beantwoorden, maar voor mijn gevoel was het evenwicht hier wel een beetje zoek. Ik hoef echt niet te weten waarom Lawrence Musgrove ter dood veroordeeld wordt, en dat Leticia in al die 11 jaren dat ze bij hem op bezoek ging, Hank nooit is tegengekomen, wil ik ook best voor lief nemen. Maar de karakterontwikkelingen die Hank en Leticia ondergaan vond ik blij vlagen wel erg ongeloofwaardig. Hank buigt als een blad aan de boom voor Leticia, die op haar beurt de dood van haar zoon na een flinke vrijpartij wel verwerkt lijkt te hebben. Wanneer de film zich uiteindelijk wel erg traag door de materie heenwerkt, en het einde dan niet meer dan een kunstgreep is, maakt zich toch wel een teleurstellend gevoel van mij meester.