Gisterenavond regende het zo erg dat ik het geluid van de TV wel hard moest zetten, wilde ik Jacob's Ladder nog goed kunnen horen. In een donkere kamer, met het geluid hard en de regen kletterend tegen het raam kwam dit sinistere meesterwerk beter tot zijn recht dan ik vantevoren had durven vermoeden. Jacob Singer is een Vietnamsoldaat die in het begin van de film zwaar gewond raakt. In het vervolg van de film is hij weer in zijn geboortedorp, alwaar hij geteisterd wordt door angstdromen en zich nagejaagd ziet door demonen. De duistere toonzetting van de film van de film wordt nog 's kracht bijgezet door referenties naar de strijd tussen leven en dood, demonen en engelen. De scene waarin Jacob in een ziekenhuisbed door een aftands ziekenhuis wordt gereden is het macabere hoogtepunt van de film. Alhoewel Jacob in de film op het spoor komt van een groot complot (de overheid zou op zijn bataillon duivelse experimenten hebben uitgevoerd), wordt stilaan duidelijk dat de scheidslijn tussen fictie en werkelijkheid niet overal even strict is. De slotscene zet tenslotte de hele film in perspectief. Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik van deze film moet vinden, maar voorlopig hij intrigeert me mateloos.