Het was drie jaar geleden dat ik DAAU voor het eerst hoorde. In de relatieve ochtendvroegte, in de Charlie tent op Lowlands. Snel daarna kwam ik op het spoor van hun debuut Drieslagstelsels en tweede plaat We Need New Animals. Gisteren speelde DAAU in het LVC in Leiden en zag ik ze voor een tweede keer.
Het eerste gedeelte van het concert deed DAAU het rustig aan en zou je willen dat je het virtuose spel van de vier belangrijkste muzikanten vanuit je luie bank mocht toezien. Met (van links naar rechts) viool, accordeon, cello en klarinet werd een prachtige mengvorm van jazz, wereldmuziek en pop ten gehore gebracht. Zo ongeveer halverwege werd het viertal aangevuld met een drummer en contrabassist, zodat nu echt het dak eraf kon. Het tempo ging omhoog, de muziek werd steeds dynamischer en bovenal feestelijker en uiteindelijk stond het halve LVC heerlijk te dansen. Bij vlagen moest ik zelfs denken aan Godspeed You Black Emperor's Motherfucker = Redeemer (part one), zowel qua songstructuur als qua muzikale invulling (en zelfs dansbaarheid, alhoewel DAAU natuurlijk veel vrolijker is). De band kwam uiteindelijk zelfs nog twee keer terug voor een gift, wat ze naar eigen zeggen nog niet eerder hadden gedaan in Nederland. Het was inderdaad een zeer geslaagd concert en ik moet mijn DAAU-verzameling (en ueberhaupt wat meer klezmer, wereldmuziek, ed. gaan luisteren) hoognodig uitbreiden.