“die nacht ist vorbei.
ein neuer tag beginnt.
alles strömt.
stadtkind.
berlin.
du gibst mir die kraft.
bin teil von dir.
stadtkind.”

Vermoeid van de vakantie en de nacht in onze nachttrein, ploften we neer in een rustig hoekje van het station. Zittend op een bank of op de grond ernaast, onze tassen als leuning of kussen gebruikend, vulden we de uren die we vol moesten maken in afwachting op de trein naar Amsterdam. Het was zondagochtend, we sliepen verder of werden langzaam wakker op Bahnhof Zoo. De een met haar capuchon over haar in haar armen te ruste gelegde hoofd, de andere het dagboek van de vakantie bijwerkend en weer iemand anders trillend van de ochtendkou nippend aan een kartonnen bekertje met koffie.

Op de heenreis hadden we ook een tussenstop gemaakt in Berlijn. In bijna een half etmaal hadden we flink wat bezienswaardigheden bezocht en de nodige kilometers gelopen. Op de terugreis ontbrak het ons aan de energie daartoe en namen we genoegen met het bezichtigen van de bezoekers van Bahnhof Zoo. Even liep ik Bahnhof Zoo uit. Ik wilde – hoe moe ook – nog iets van Berlijn meekrijgen. Ik liep voorbij de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche en maakte de foto’s die ik op de heenweg niet had kunnen maken bij gebrek aan fotorolletjes. Toen de klokken van de kerk – de Tweede Wereldoorlog ook al niet ongeschonden doorgekomen – gingen luidden, werd het zondagochtend gevoel vervolledigd. De resonerende klanken gingen merg en been en even voelde ik me betoverd door de bijzondere en lastig te omschrijven atmosfeer die ik in Berlijn aantrof.

Als ik naar Ellen Allien’s Stadtkind luister, bekruipt me een soort gelijk gevoel. De electronische muziek van deze Berlijnse DJ doet me terugdenken naar die zondagochtend in maart dit jaar. In gedachten zie ik haar al zitten. Gelukzalig starend uit de metro (een beetje zoals Scarlett Johansson in Lost In Translation), op weg naar huis en bed na net te hebben geDJd op een mooi feest. De adrenalinekick maakt langzaam plaats voor melancholie, terwijl de stad aan haar ogen voorbij trekt. De prachtige stad Berlijn waar zij deel van uit maakt. En een album aan opdroeg.

Ik ga binnenkort nog wel ’s naar Berlijn, maar donderdag al Ellen Allien live mee maken. Zij speelt dan op het ‘Warp Vision’-feest in Paradiso.