Ik leerde vandaag dat er - in navolging van de midlifecrisis - zoiets bestaat als een 'quarterlifecrisis'. Een artikel in Vrij Nederland verwijst o.a. naar de site Quarterlife Crisis en duidt mensen die hieronder gebukt aan als 'verdwaald, want voorbij moraal en ideaal, vol vertrouwen maar richtingloos'. Ik geloof dat ik me - als midtwintiger - voorlopig nog even buiten deze trend plaats (volgend jaar afstuderen! over twee jaar op wereldreis!), maar het is een fascinerend verschijnsel dat ik misschien nog wel 's uit kan buiten in mindere tijden. Het doet me ook een beetje denken aan een tekst van Morissey van The Smiths, die als oude man van nog lang geen 30 zingt: "Take me out tonight/Where there's music and there's people/And they're young and alive" (uit There Is A Light That Never Goes Out).