Net gezien: Road to Perdition. Omdat ik mijn bioscoopbezoek de laatste maanden te wensen over laat, kwam ik er eigenlijk pas deze week achter dat Sam Mendes twee jaar na American Beauty een tweede film heeft gemaakt. Dat de naam Tom Hanks redelijk groot op het bijbehorend affiche prijkte, wakkerde een gezonde scepsis aan. Uiteindelijk bleek dat ongegrond, want Road to Perdition is namelijk best een goede film. Tom Hanks speelt een huurmoordenaar, die het uiteindelijk aan de stok krijgt met zijn (maffia-)baas en zich genoodzaak ziet zijn oud-collega's uit de weg te ruimen. Hanks speelt ingetogen; zegt weinig en heeft voortdurend een hoed op, waardoor ik nooit echt de kans krijg om me heel erg aan hem te irriteren. Ondertussen zit de film goed in elkaar. De opbouw is spannend, en kent een mooi einde, dat me in de verte aan The Shawshank Redemption deed denken. Maar misschien komt dat alleen door het strand en is die vergelijking te ver gezocht. Desalniettemin heeft Mendes bewezen dat hij meer in petto heeft. Road to Perdition is een redelijk goede maffia-film, waarin vooral de nachtelijke schietpartij (Orson Welles!) een scene is die me nog wel even bij blijft.