Nog even over Hurricane. Grappig, via de website van Björk kom ik uit bij een uitgebreide 'Gigography'. De meningen over het concert op Hurricane zijn verdeeld, maar ik was niet de enige die vooraan stond en het geluid erg slecht vond. De bas stond zo hard dat het strijkorkestje en de harpiste er voor spek en bonen bij zaten. Hoorbaar waren ze nauwelijks. Heel jammer. Vandaar ook dat alleen de stevigere nummers zoals Pluto en Hyperballad enigszins goed uit de verf kwamen.

Verder opvallend:

-De wel heel erg mooie projecties bij Massive Attack. Veelal politiek getint. Af en toe zo prachtig dat de muziek naar de achtergrond werd verdrongen. Zelfs als je zowat helemaal vooraan staat.

-Sigur Ros dat door een te strak tijdsschema en technische problematiek veelste laat begon (pas na twee uur 's nachts). De mensen die op dat moment de festivaltent voor hun slaapzak verruild hadden, misten misschien wel het beste concert van Sigur Ros dat ik ooit zag (het was mijn 4de keer). Met name de laatste twee nummers waren werkelijk buitenaards. Dat het uitzinnige publiek na afloop zowat 10 minuten doorbleef klappen en joelen, was dan ook hardstikke terecht.

-The Roots die een stukje van Rapper's Delight coveren.

-Beth Gibbons die haar concert afsluit met Velvet Underground's Candy Says.

-Mijn bril die het crowdsurfgeweld bij Björk overleefde. Na een halve minuut zoeken werd hij door een behulpzame Duitser van een gewisse trappeldood gered. Dank daarvoor.