Vorige week heb ik hem dan toch maar gekocht: Yanqui U.X.O., het nieuwe album van Godspeed You! Black Emperor. Ik was een beetje huiverig omdat sommige reacties op internet weinig positief waren, en ik de laatste tijd zelf ook niet echt veel naar Godspeed en aanverwanten heb geluisterd. Desalniettemin word ik er langzaam door gegrepen, en luister ik hem steeds vaker. Ik heb ook steeds vaker het idee dat ze het weer geflikt hebben. Want het is weer een verschrikkelijk mooi album geworden. Hij klinkt wat ingetogener, en misschien wat minder wijds dan met name de vorige release. De hele lange soundscapes zijn er wel uit, evenals de 'field recordings' en monologen die op de eerste drie releases toch wel een prominente plaats innamen. Ik kan niet zeggen dat ik ze niet mis, maar de muziek heeft zeker niet aan kracht ingeboet. Met name het transparante geluid van het tweede deel van Motherfucker=Redeemer (let op de drums!) is heel bijzonder. Alsof je zelf in de oefenruimte staat, te midden van alle instrumenten, met je gehoor gericht op de drums. Super.