Afgelopen zaterdag was het weer 's tijd voor Motorpsycho (hier op de foto met Nancy Sinatra, in Oslo), die weer 's aan het toeren geslagen zijn. Dit weekend deden ze Tivoli en 013 aan. Het optreden in Tivoli was niet grandioos, maar het scheelde niet veel. Ze speelden veel oud werk, en het nieuwere werk dat ze speelden bood veel ruimte tot improvisatie, die dan ook ten volle benut werd. Met name Stained Glass en My Best Friend kregen zo een enorme meerwaarde (en diepgang, in het eerste geval). De manier waarop Superstooge overging in Painting The Night Unreal was ook subliem, net als dat het me heel erg beviel dat S.T.G. - van het fantastische album Blissard - langskwam. Enigszins spijtig was wel dat er niet werd afgesloten met Vortex Surfer, ondanks dat het wel op de setlist stond. Vortex Surfer wil ik nog steeds eens live horen, omdat het het janknummer is van Motorpsycho, wat mij betreft. Misschien moet ik me maar gelukkig prijzen met het feit dat ze het ueberhaupt weer spelen, want de afgelopen 2 jaar stond het helemaal niet meer op setlists. Nouja, het had het puntje op de i kunnen zijn. Volgende keer beter. In Paradiso, de 23ste al, wellicht.