Afgelopen weekend heb ik eindelijk 's Pink Floyd's The Wall gezien. Ik kende de muziek wel, maar de film was volledig nieuw voor mij. Alhoewel ik geen overdreven grote Pink Floyd-fan ben, en mijn voorkeur dan ook nog 's uitgaat naar het wat oudere werk (mn. Wish You Were Here), heb ik me toch wel vermaakt met The Wall. De film is intens en overweldigend, net als de muziek, en voegt ook zeker iets toe aan die muziek. Op dezelfde avond zag ik ook Hedwig and the Angry Inch, een film over een Duitse jongen die na een mislukte sekse-operatie verhuist naar de Verenigde Staten en daar gaat touren met zijn/haar band. Ondertussen helpt zij een jonge jongen aan een carriere in de wereld van de 'rock 'n' roll' en wordt ze zelfs een beetje verliefd op hem. Ik vond het maar een maffe film, maar ik heb me er wel mee vermaakt.